Во Индиго квартет (Indigo Kvartet), Искра Шукарова, придружена од четири балетски танчерки, ја интерпретира потрагата по личниот идентитет преку индивидуални и групни интеракции во рамките на конструиран систем на движење. Кореографијата е опишана од балетската критичарка Ѓурѓица Јовановска (Време, 16.02.2008) како гротескна и слоевита со современи стилски текстури, создавајќи визуелен и перформативен контраст.

Истражувањето на Шукарова оди подалеку од опишаното и естетските контестации на балетското движење, продирајќи во експлорацијата на модерниот и современиот танцов вокабулар врз тела обучени во балетска техника. Кореографското дело се нурнува во комплексноста на женскиот идентитет, користејќи го женското тело и како субјект и како симбол, ангажирајќи го во соматско истражување што преиспитува како перцепциите се вградени во телото и како тие физички се манифестираат.

Со ова дело, таа ја истражува женственоста и како женското тело впива, изразува и се обликува под влијание на погледите или околината – било да е тоа социјална, културна или институционална. Во тој контекст, Индиго квартет може да се перцепира и како рефлексија за позицијата на жените, како на сцената, така и во поширокиот општествен контекст. Претставата ги оспорува традиционалните, вертикални, често пасивни претставувања на жените, нудејќи послоевит, самодетерминиран приказ на женскиот идентитет и телесна присутност.