Фестивалот, во своето првично значење, подразбира „прослава“. Воедно, тој претставува супститут за здружување. Тој е полисемичен, и во него се „кријат“ идеите за заедница, лиминално/лиминоидно, темпоралност, ексцес, производство, реално време, еманципација, отсутно-присутно, трансформација, трансфигурација, интертекстуалност, локално, национално, регионално, интернационално, хипертекст, идеологија, маргина, центар, моќ, антиутопија, Другост, значење, знак, детериторијализација, транснационално, транзитивност, фрактализација, (де)конструкција, лежерност, ново, интерпункција, мрежа…[1]
Искра: Денес во Македонија броиме многу фестивали и неизбежно се поставуваат прашањата зошто толку многу, која е нивната улога, функција, значење и како истите да се прошират. Во овој текст не можеме да зборуваме за другите, меѓутоа треба да го отвораме прашањето како за другите така и за овој фестивал „Зошто овој фестивал?“ односно „Зошто Локомоушн?“. Што е значењето на фестивал како овој и по што се разликува тој од останатите? После три години се обидуваме да рефлектираме, комуницираме и да бараме одговори што понатака со фестивалот.
Биљана: Па, се сеќаваш, нашата првична идеја зачната со ентузијазам но и со полемизирање за потребите и размислување заедно со партнерите од Номад Танц Академија, беше водена од потребата во регионот да се отворат или „ослободат“ простори каде ќе можеме да гледаме современ танц, да дијалогизираме и размислуваме за и околу истиот. Понатаму, да дискутираме за состојбата во која се наоѓа овој уметнички израз и да го споделиме со публиката авторскиот диверзитет кој оваа уметничка форма го нуди или што уметноста на кореографијата денес го развива.
Искра: Да, и фестивалот во Македонија настана со идеја да се отвори простор каде ќе се прикажат помали, нови продукции со нов сценски јазик и израз кои немаат свое место на сцената. Простор каде критички ќе се рефлектира и ќе се обмислува развојот на (нов) сценски(от) израз. И оваа година преку претставите, како и другите настани, го отвораме и делиме просторот со публиката, за заедно да ги преиспитаме границите на современиот танцов израз и да ја проследиме неговата реализација преку различни форми.
Биљана: И како што разговаравме и заклучивме, ние сметаме дека овој фестивал е ексцес на нашата сцена и се стреми да ја прати трансформацијата на танцовата уметност како и да ги проблематизира состојбите во кои таа се продуцира. Неговата ексцесност е во континуитет и Локомоушн како ексцес на сцената сеуште функционира, а тоа значење и по третата година не се менува. Ние сеуште сме ексцес, процеп во континуитетот на немање простор каде современиот танц дејствува и каде публиката континуирано ќе може да ја прати неговата трансфорамција и развој, односно новите дела на авторите од овде и пошироко.
Искра: Покрај тоа, Локомоушн беше и сеуште е и супститут на здружување - здружување на група луѓе околу заедничка идеја, здружување на публиката и авторите, на различни знаковни и движечки материјали, денешницата и нејзиното коментирање...
Биљана: Мислам дека се обидуваме и да го прошириме неговото дејствување а со тоа и неговата улога, односно се обидуваме да интервенираме во фестивалскиот формат и да го прошириме, да воведеме нови структури кои ќе овозможат да се обмисли соработката и просторите кои ги отвара, да рефлектираме и дијалогизираме за процесите во кои се твори, за продукциските формати, социо-културниот амбиент...
Искра: Дијалогизирањето или дијалогот кој овој фестивал сака да го воспостави на некое ниво, пред сé со авторите и со публиката, се спроведува но воедно сакаме и да го прошириме. Сакаме да воведеме нови формати кои ќе овозможат да ги дискутираме потребите заедно со публиката, а оваа година само започнуваме со тоа. Форматите треба најпрво да ги обмислиме пред да ги воведеме. На пример, разговори со авторите, средби, итн. за кои сеуште не сме сигурни како навистина треба да изгледаат и функционираат. Како и да е, со воведување на работилници и на формата на соработка која ја нарековме move-work-talk-shop, решивме да испитуваме начини на соработка и да се задржиме на одредени прашања, продукциски модели и протоколи на работа.
Биљана: Но, сеуште не знаеме како своите идеи да ги артикулираме во дијалошка форма со креаторите на културните политики и со оние од комисиите за култура кои одлучуваат што и зошто треба да се развива и преку што ќе се развиваат културните потреби и како да се влијае на општествениот и културниот развој во нашиот контекст. Се прашуваме зошто овој мал фестивал кој располага со богата програмска рамка, диверзитет на авторски израз и форма која интервенира во културолошкиот развој и поддржува жива и нова уметност е некаде на маргините. А и зошто современиот танц сеуште се гледа како балетска форма или модерен балет кој е воспоставен, развиен и поддржан.
Оваа прилика ја користам јавно да ги повикаме сите да го посетат фестивалот, да ја проследат програмата и да разговараат со нас околу овие прашања.
***
Овогодинешната програма опфаќа неколку програмски аспекти: соработка (пред настанот на 6 октомври [В.Р.Е.М.Е.] и работилницата Move-work-talk-shop за танц и драматургија, од 15 до 20 октомври), едукација за млади танчери од средното училиште и Факултетот за балетска педагогија/отсек Современ танц (работилницата со Мод Лиардон на 15 октомври), регионална и интернационална програма (претставите „MOVE-AS/Приказни за телото 4“ од Словенија; „ARNICA 9CH (мојот живот како танчерка)“ од Швајцарија на 16 октомври и „Изненандено тело“ од Норвешка/Италија на 20 октомври) и посебниот програмски дел посветен на младите македонски автори на 23 октомври за кој ние како програмски уреднички не се стремевме да селектираме дела туку да овозможиме платформа каде овие млади автори ќе можат да ги искомуницираат своите нови авторски видувања со публиката.
Овогодинешната програма финасиски е поддржана од нашите долгорочни соработници и партнери како и со помош на авторите, волонтерската работа од наша и од страна на нашите колеги и со помош на нашите пријатели и публиката кои веруваат во потребата од овој фестивал, неговата улога и функција. Им благодариме на сите!
Биљана Тануровска - Ќулавковски и Искра Шукарова
Програмски уреднички на фестивалот
[1] http://www.antijargon.tkh-generator.net/
LocoMotion 3 - Простор за дијалог/Space for Dialogue
Фестивал за современ танц/ Contemporary Dance Festival
16 – 23 октомври 2010/ 16 – 23 October 2010
06 October 2010, Wednesday (pre-event)
[T.I.M.E]
Museum of the City of Skopje: 19:00
Contemporary dance and music performance
Collaboration with NGO Kontrapunkt
15 – 20 October
DMBUC: 12:00 - 17:00
FAST FORWARD
Move-work-talk-shop on dance and dramaturgy - (Im)Personal Narratives
15 October, Friday
DMBUC: 12:00 - 14:00
Workshop: Maud Liardon (Switzerland)
16 October, Saturday
YCC: 20:30
MOVE-AS/ Stories of the Body 4
Concept, directing and choreography: Snježana Premuš (Slovenia)
YCC: 21:30
ARNICA 9CH (my life as a dancer)
Choreography: Maud Liardon (Switzerland)
20 October, Wednesday
DMBUC: 17:00
Presentation: (Im)Personal Narratives
20 October, Wednesday
YCC: 20:00
Surprised body
Choreography: Francesco Scaveta (Norway/Italy)
23 October, Saturday
YCC: 20:00
I am always watching you!
Choreography: Viktorija Ilioska (Macedonia)
YCC: 20:30
Bug’s
Choreography: Kire Miladinoski (Macedonia)
YCC: 21:00
Store at room temperature
Authors, choreographers, performers, stage and costume designers:
Aleksandar Georgiev (Macedonia) & Igor Koruga (Serbia)
YCC: 22:00
Traces
Authors, stage designers, light design and video: Viktorija Dineva and Krste Gospodinovski
Choreography concept: Viktorija Dineva
Choreography: Ana Josifovska
Venues:
Youth Cultural Centre (YCC) - Quay Dimitar Vlahov bb, 1000 Skopje, Macedonia
State Music and Ballet School Center Ilija Nikolovski Luj (DMBUC) - Pitu Guli 1, 1000 Skopje, Macedonia
